Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ανάμνηση

Ένα λευκό φώς τρεμοπαίζει πάνω
στο σκουριασμένο σου πικάπ,
λέξεις και λίγες σταγόνες άρωμα..
βυθίστικες μέσα τους..
έπλασες λίγα όνειρα,
τα άφησες στη γνωστή γωνια
έτρεξες..δε ξέρω αν προλάβεις..
κατέβασες το καπέλο..
χάθηκές στον απόηχο της ανάγκης σου,
στο άγγιγμα της λατρεμένης σου ουτοπίας.
κι ύστερα ήρθε η συνήθεια..
η αλήθεια ειναι πως ξέχασα το πρόσωπο σου..
καληνύχτα..

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Καινούργια μέρα?

Είναι από τις μέρες που ψάχνω,περιμένω και συνεχίζω να περιμένω διερωτώμενη για το πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους γύρω μου να είναι συνεπείς..και μαυτό δεν βάζω στην άκρη τον εαυτό μου.Ότι δίνεις παίρνεις,αυτή είναι η αλήθεια, δεν αντιλέγω,αν όμως καταλήγεις να προσπαθείς μα τελικά κανένας από αυτούς που πραγματικά θα ήθελες να το εκτιμήσουν απλά  σε βάζουν σε μιά στίβα με χαρτιά και σε ξεχνάνε, χωρίς καν να μπούν στη διαδικασία να σου δώσουν λόγο για να σταματήσεις να προσπαθείς...Έκεί δεν θα απογοητευτείς;
Παλιότερα θα έκανα απλά πίσω,θα νευρίαζα και θα έστελνα στο διάολο όλους αυτούς τους δήθεν που σου χαρίζουν τόσο εύκολα όνειρα ενώ δε ξέρουν καν οι ίδιοι τι ζητάνε...σκοπεύω να προσπαθήσω όμως,φυσικά και δεν αναφέρομαι σε κάτι ερωτικό,δε με αφορά πλέων,άλλες προταιρεότητες βλέπεις,διαφορετικοί καιροί..σου αφήνουν μόνιμα μια αίσθηση πίεσης και απορείας..
Αυτή είναι η ζωή όμως,αυτοί είναι οι άνθρωποι,δυστυχώς ή ευτυχώς..βεβαίως υπάρχει και το μικρό μας ποσοστό διαφοράς αλλά κρίμα που είναι τόσο λίγοι..δε ξέρω αν θεωρούμαι απλά ρομαντική,χαζή η αθώα..ξέρω καλά τι συμβαίνει γύρω μου απλά λογικά δεν έχω μάθει ακόμα τον τρόπο που θα πάψει να με ενοχλεί..είδωμεν όπως συνηθίζω να λέω.
Συνεχίζω να ελπίζω,να αγαπάω και να εκτιμώ..ας ελπίσουμε στο καλύτερο,όχι για μένα μόνο,για όλους μας..Καλή μας μέρα λοιπόν!

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

από τα περίεργα της ζωής

Ε λοιπόν,σήμερα μετά από αρκετό καιρό..(δλδ λίγο πολύ δύο χρονάκια),μπήκα στη διαδικασία να φτιάξω ένα μπλόγκ,πατάω που λέτε το γνωστό λατρεμένο κουμπάκι της google,κάνω μιά αναζήτηση και έκπληκτη ανακαλύπτω το ήδη υπάρχον μπλόγκ μου για το οποίο αγνοούσα κάθε
ύπαρξη εδώ και..αρκετό καιρό θα έλεγα !χαχα!Φαντάσου δηλαδή πόσα ακόμα έχω ξεχάσει..πάει γεράσαμε ρεεε!
Πάντως εμμένω στον τίτλο που επέλεξα να του δώσω τότε,ότι να ναί λοιπόν!Δεν πρόκειται να σταματήσει να με αντιπροσωπεύει ποτέ.Καλώς σας βρήκα,να μαστέ καλά και να θυμόμαστε περισσότερο!Φιλιά και όμορφη νύχτα σε όλους/ες παρέα με ένα αγαπημένο κομματακι!ciaooo:)

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

SHIT HAPPENS

sad but true...smile find the solution and remember
shit happens!bb

Καφές και τσιγάρα

Πάντα όταν ξυπνάω το πρωί ακολουθεί η εξής ιεροτελεστία:
μπάνιο
κουζίνα
καφές!
Μέτριος με γάλα έτοιμος!καθόμαστε αναπαυτικά στην όμορφη καρέκλα μας,ανοίγουμε pc,πίνουμε πρώτη γουλιά,ανάβουμε και το τσιγάρο μας και φυσικά ανοίγουμε playlist η you tube:)!Οφείλω να επισημάνω πως το πρώτο τσιγάρο με καφέ το πρωί ειναι το λιγότερο..μαγικό και χωρίς αμφιβολία απαραίτητο!Συνήθειες..τι να κάνεις?σταθερές αξίες φίλοι μου,τουλάχιστων για μένα:)!p.s:coffe and cigarettes rulez!:D

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Ταξίδι

Ύπηρχε κάποτε μία κοπέλα,
καθόταν νωχελικά δίπλα απ το γυάλινο σπίτι
χτενίζοντας τα μαλλία της..
έσταζε σκόνη απ το φύσημα των χρόνων..
σκόρπιζε άρωμα ανέμου..
περπάτησε πολύ εκείνη τη νύχτα,ήξερε
πως έπρεπε να φτάσει..
φώναξε ένα ξεχασμένο σύννεφο μα δε σταματησέ..
μίλησε στον βυθισμένο γαλαξία μα γύρισε και χάθηκε στη σκιά του..
ήτανε μόνη παρέα με το όνειρο,έγειναν φίλοι πια..
μα παρέμειναν γνωστοί..
το δάκρυ ακόμα ζωγραφισμένο στην παλάμη της
ο χάρτης της κι η εμμονή της..συνέχισε και χάθηκε
δεν ξέρει,απλά ξεχάστηκε..